Losgekomen waterlelies

Indien waterlelies zich niet goed kunnen vasthechten in de bodem, zoals dat met alle kunstmatige vijvers het geval is, dan komen ze soms los. Door de holle stengels is het drijvend vermogen van die planten groot.
Mijn waterlelies en ook de gele plomp trek ik jaarlijks of toch zeker om de twee jaar naar de ondiepere kant met een hark tot ik voldoende zicht heb op de gehele wortelkluit. Dan zaag ik met een handzaag een aantal wortelstokken weg tot de rest hanteerbaar is.
Als dat gedaan is raad ik u aan van een 'stropzakje' te maken van een stuk vijverfolie of EPDM of ... dubbelgevouwen worteldoek. Alles wat voor dat doel geschikt is eigenlijk.
Leg de wortelkluit samen met voldoende slijk, midden op zo'n stuk, prik gaatjes in de rand en weef er een stevige draad door. Dan trek je die draad dicht en maak een lus tot aan de andere kant van het stropzakje. Met die lus (en de hark) kun je de waterlelie mooi weer op zijn plaats brengen en ... later weer gemakkelijk op halen.
Om het drijven te beletten stop ik bij de wortelkluit steeds een klomp lood of een paar flinke kaseistenen.

De volgende keer zal dat al veel beter gaan.
1) om de plant op te halen (met die lus)
2) doordat de wortels zich niet ver kunnen spreiden is de groei ook minder en moet er minder vaak aan gesnoeid worden. De bloei lijdt er volgens mij niet onder.
Toch zullen er wortelstokken willen ontsnappen en over het zakje groeien. Die zaag je dan af en toe eens weg.