Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Een tijdje geleden leerde ik dit forum kennen, ik postte het topic over collages, het was meteen een topper. Ik las hier regelmatig, als natuurliefhebber kan je altijd wel iets opsteken.
En toen werd het stil...
Mijn moeder die al bijna 2 jaar vocht tegen kanker, werd opnieuw opgenomen in het ziekenhuis. We wisten dat het einde in zicht was. Op 8 augustus is ze van ons heengegaan, heel rustig, maar geleden heeft ze, ook gestreden en uiteindelijk hebben we haar zachtjes moeten loslaten.
Je leven verandert als je moeder er niet meer is, ze was 54 jaar, ook zo'n natuurvriend als ik, bloemen en planten, onze gezamelijke passie...
Gisteren voor het eerst eens een dagje erop uit geweest, naar de zee. Dochter Sam heeft genoten, haar nichtje ging mee en de dag vloog voorbij.
Wat vind ik het spijtig voor jullie
54 jaar, is nog véél te jong, wat kan het leven toch soms onrechtvaardig zijn.
Het voelt zeker als een groot gemis en een lege plek,.................. zelfs voor een fijne herinnering is het nog veel te vroeg.
Loslaten doet veel pijn en jullie zullen haar blijven missen, maar beetje bij beetje, zal het minder pijn doen en blijven de mooie herinneringen over.
Ik wens jou en Sam veel sterkte bij het rouwproces.
Ook ik wens je heel veel [afbeelding verwijderd niet-https][/img]
Vreselijk! om op zo'n jonge leeftijd je moeder te moeten verliezen.
Het doet inderdaad verschrikkelijk pijn, maar het is te hopen dat ná verloop
van tijd deze pijn afneemt en je met een glimlach kunt terugdenken aan
alle mooie momenten in jullie leven.
ach Heike, wat èrg!! Jullie zullen haar vreselijk missen want dit is toch echt véél te jong.
Maar een moeder gaat altijd veel te vroeg en het zal hard zijn, maar haar liefde voor jullie zal jullie altijd bij blijven en sterken, ook in dit intense verdriet!
Zoals allen hier, leef ik heel erg met je mee en wens je veel kracht om dit zware verlies te verwerken.
Gecondoleerd met het veel te vroege verlies van je moeder! Wat een ontzettend verdriet dat ze zo
jong al heeft moeten gaan... Op je 54e hoor je nog volop in het leven te staan, daarvan te genieten,
en dat te delen met allen die je lief zijn. Wat een vreselijk moeilijke tijd hebben jullie al achter de rug,
en wat een zware tijd zal het nu voor jullie zijn. En wat een gemis, zeker omdat jullie zo'n goede band
hadden... Ik wens jullie heel veel sterkte toe in de komende tijd!
Mijn medeleven met jullie grote verdriet, een moeder moeten missen is zwaar, heel zwaar en het zal nog een hele tijd duren vooraleer je daar vrede mee hebt. Sterkte.
"Er komt een dag, vroeg of laat,
dat zij die jou het leven gaf,
het zelf helaas verlaat.
Er komt een dag dat je alleen bent
nooit meer ben je iemands kind
nooit was iemand je zo dierbaar
niemand heeft je zo bemind.
Nooit meer dochter van je moeder
je kindertijd voorgoed voorbij
en niemand kan de leegte vllen die zij
mijn moeder, achterliet bij mij....
De dag waarop je moeder sterft,
de dag,
die al je dagen van dan af aan
iets grijzer verft...."
Ik zal nooit meer MOEDER zeggen
ik zal haar nooit meer zien
de telefoon ... 'k domme dwaas denk ... 't is moeder wel misschien.
Maar voorbij zijn al die jaren
dat zij er was voor ons, voor mij,
ook de kinderen missen haar
alles gaat te snel voorbij.
Het valt niet mee om steeds te weten
dat zij er niet meer is,
nu pas merk ik , nooit geweten,
hoe belangrijk je moeder wel is ...."
Ik heb 5 jaar geleden bij het verlies van mijn moeder heel erg veel steun gehad aan de mooie gedichten die je kan vinden op het internet.
Veel sterkte om dit grote verdriet te verwerken. [afbeelding verwijderd niet-https]
Lieve groetjes
Josée
lieve Heike
heel veel sterkte met dit verlies
54 jaar dat is veel te jong ,nogmaals heel veel sterkte.
ik weet wat het is ik verloor mijn moeder ook met een jonge leeftijd
het heeft tijd nodig om dit verlies van je moeder een plekje te geven
maar je blijft haar altijd missen ,ook al doet het nu zo'n pijn de pijn zal slijten
en de herinderingen blijven over ,
heel veel sterkte voor jou en je familie omdit verlies te dragen
Heike ik wens jouw en je gezin ook heel veel sterkte met dit verlies. De pijn zal minder worden maar de herinneringen blijven en zullen je steun geven.
Iemand verliezen valt altijd zwaar, zeker als het een moeder is.
Mag ik je langs deze weg dan ook héél véél sterkte toewensen om het een plaatsje te geven, de pijn zal idd slijten maar het gemis zal groter worden..... Goede moed!!
BTW; weer een prachtige collage heb je hier neergezet
Dank jullie wel allemaal, voor die lieve, meelevende reacties!
Het is nog steeds met momenten heel onwerkelijk, m'n moeder die er niet meer is (maar waar ik wel nog tegen praat). Ik wil haar zoveel vertellen, zou haar zo graag nog eens zien, voelen. Ze is niet 'weg', ze is nog bij ons, ik mocht het al voelen...
Wat fijn dat jij de aanwezigheid van je moeder al ervaren hebt: blijf ervoor open staan, het zal je rust
geven. Ik geloofde daar nooit in, deed het af als 'onzin', maar toen mijn vader ruim vier jaar geleden
overleed, heb ik het ook gemerkt, en het bood me troost en rust. Ook ik ben blijven 'praten', en doe
dat nog steeds. Ik wens je heel veel sterkte!