0 Ik mis hem zo
▼ Ga naar meest recente reactie
Minouke
vrijdag is ons Billyke gestorven, en we missen hem zo
Hij was 17 jaar en 4 maanden
[afbeelding verwijderd niet-https]
maandag 8 oktober 2007 - 13:42
Corrielat
Minoekske,
Je beste vriend
je trouwe kameraad
Hij is uit je leven
ik weet hoe dat gaat
Je kan hem niet missen
maar weet dat het moet
Hij had een fijn leven
dat maakt het weer goed
was altijd aanwezig
nooit deed hij kwaad
dat maakt je verdrietig
nu hij je verlaat.
maar kijk naar zijn foto
en denk bij jezelf
bedankt wie je was vriend
nu ik een graf voor je delf.
Maar zeg tegen de foto
met pijn en verdriet
jou zal ik nooit vergeten
bedankt voor wat je achterliet.
voor jou geschreven Minoekske
Grote en kleine Minoek
Heel veel sterkte toegewenst
maandag 8 oktober 2007 - 15:05
Tekst aangepast
Minouke
Corrie, ik vind het zo een mooi gedichtje en het verwoordt wat ik mis
héééél erg bedankt corrie, ik weet dat je ook zoveel verdriet had met je hondje
Ik heb het over geschreven in mijn tuindagboek, want nu maakt hij deel uit van de tuin
maandag 8 oktober 2007 - 16:00
Annis
Chantal ik voel met je mee en wens je sterke. Dit is altijd een groot verlies een van je huisdieren te moeten missen. Het gedicht van Corrielat is erg mooi ik hoop dat dit je wat troost geeft.
maandag 8 oktober 2007 - 16:19
Littlejackie
Hallo Minouke
Heel veel sterkte toegewenst met het verlies van je trouwe maatje .
Groetjes
Little-jackie
maandag 8 oktober 2007 - 17:07
Lysianthus
Minouke,
Bij het verlies van een dierbare kan je niet meevoelen, dat kan alleen jij, maar meeleven kan ik wel, dat doe ik ook......
Veel sterkte gewenst!!!
Groetjes
Lysianthus
maandag 8 oktober 2007 - 17:12
Lungsey
Minouke...... wat triest..... Billyke was een schatje om te zien, wat zullen jullie een mooie herinneringen hebben. Probeer daar innig aan terug te denken en veel sterkte in de vele momenten dat het te stil is in je huis. Ik leef ook mee, veel sterkte
maandag 8 oktober 2007 - 17:44
Minouke
Erg lief van jullie , hoor het troost me echt
maandag 8 oktober 2007 - 17:51
Lisa
minouke, heel veel sterkte met het verlies van jou billyke,
ik had ook eens zo een lieve schat en geloof mij echt ben ik er nooit overhen gekomen,
veel sterkte ,
groetjes lisa
maandag 8 oktober 2007 - 17:57
Lilian
Chantal, dit zijn inderdaad de minder prettige kanten als je huisdieren hebt.
Ik verzorg de twee honden met liefde, maar als de dag komt dat ik er een moet afgeven (de oudste is al weer ruim 12 jaar) daar kijk ik ontzettend tegen op ...... ik moet er niet aan denken.
En toch weet je in je achterhoofd dat dat er een keer van komt het zal wel met de tijd weer slijten maar vergeten doe je het nooit!
Veel sterkte,
groetjes lilian
maandag 8 oktober 2007 - 18:49
Jeannette1
Lieve Minouke, Ger en ik wensen jullie erg veel sterkte met het verlies van Billyke!
Wij weten net als zo velen, wat het betekend om huisdieren te verliezen.
Enige jaren geleden toen wij naar dit aangepaste huisje moesten verhuizen, bleef alleen onze sprekende Parkiet in leven.
Alle dieren (en dat waren er velen) zijn vlak voor de verhuizing overleden door ziekte of ouderdom.
Zelf zeiden wij tegen elkaar ze willen niet mee, vandaar.
Nu blijkt, dat het waarschijnlijk zo moest zijn, omdat ik geen dieren meer kan verzorgen.
Het gemis van deze dieren kan voor mij nooit meer goedgemaakt worden.
Eens zal er hopelijk voor jullie een andere periode aanbreken!
Nogmaals veel sterkte gewenst,
Ger en Jeannette
maandag 8 oktober 2007 - 19:06
Kerstkind
Chantal,
ook van mij heel veel sterkte gewenst.
Bewaar alle mooie herinneringen aan je hondje en troost je met de gedachte dat ie zó oud is
mogen worden.
17 jaar en 4 mnd da's niet niks....
groetjes
maandag 8 oktober 2007 - 21:05
Nientje
van mij ook veel sterkte gewenst, heb al zo 3 vrienden moeten laten inslapen en heb er nu weer 2 lopen en mag er niet aan denken dat ook weer ooit die dag zal komen...
nientje
maandag 8 oktober 2007 - 21:34
Bowie
Ik heb er hier ook zo al 2 moeten afgeven en ene in mijn jeugdjaren.
maandag 8 oktober 2007 - 22:05
Rialle
Oh Chantal, dat zijn vervelende dingen in een mensenleven.
Waarom kunnen dieren niet even oud worden als wij mensen he?
Wij hebben vorig jaar onze Maybel moeten laten inslapen, zij is 18 geworden. Het is nu meer dan een jaar geleden en ik mis haar nog dagelijks!
Ik wens je heel veel sterkte toe en denk maar aan alle goeds wat julllie elkaar gegeven hebben.........
Groetjes Rialle
maandag 8 oktober 2007 - 22:12
Merel
Minouke, ook van miij heel veel sterkte toegewenst met dit verdriet. Zeventien jaar diepe vriendschap das een groot verlies, heb twee jaar geleden ook twee vriendinnen verloren op één jaar en als ik dit lees komt ook dit verdriet weer even loeren zoals bij velen anderen zo te lezen denk ik.
Merel
maandag 8 oktober 2007 - 22:24
Kurt
Beste Minouke,
Een zeer trouwe en lieve vriend verliezen, waarmee je meer dan 17 jaar van je leven hebt mogen delen. Dat moet inderdaad heel veel pijn en verdriet met zich meebrengen.
Ik heb het over geschreven in mijn tuindagboek, want nu maakt hij deel uit van de tuin
Dat hij nu deel uitmaakt van de tuin, dat is gewoonweg prachtig. Daar vertoef jij ook zo vaak en op die manier zijn jullie dan toch terug dicht bij elkaar.
veel sterkte,
Kurt
maandag 8 oktober 2007 - 22:54
Detuinenindemen
Het is zo verdrietig om afscheid te moeten nemen. Het koesteren van mooie herinneringen maakt het verdriet minder bitter, al blijft het wel bestaan. Heel veel sterkte, Martje
maandag 8 oktober 2007 - 23:22
Minouke
Hij ligt op het mooiste plekje onder het engeltje, het rozegangetje
daar moeten we elke dag onderdoor om de kippen eten te geven en met de tijd moet de taxus rondom een nis maken achter het engeltje
Ik ben nu op zoek naar een stenen beeldje van een hondje zoals hij of iets dat er op lijkt (Silky terrier) want de meeste beeldjes zijn Yorkjes
En zelfs als we ooit verhuizen nemen we hem mee, Guy heeft hem een mooi kistje gemaak en daarin ligt hij in zijn mandje
Als ik jullie reacties lees dan troost het mij toch hoor, heel erg bedankt daarvoor
[afbeelding verwijderd niet-https]
dinsdag 9 oktober 2007 - 08:52
Annd6
Dat is een mooi plekje Chantal,
veel sterkte gewenst.
Ik heb hier ook een hondje lopen van 13 jaar oud en drie jaar geleden waren we haar bijna kwijt aan kanker, gelukkig is ze er door gekomen.
Het is niet makkelijk je huisdier te verliezen, dat je vele fijne herinneringen aan hem hebt zal een troost zijn.
Groetjes
Ann
dinsdag 9 oktober 2007 - 09:34
Adrienne
Chantal, veel sterkte !!!
Echte vriendschap
Woorden van troost zijn snel gegeven
Over de tijd die alle wonden heelt
Maar weten zij wat wij hebben gedeelt??
Echte vriendschap, zo zeldzaam in het leven!!!
[afbeelding verwijderd niet-https]
dinsdag 9 oktober 2007 - 11:14
Esem
Ik voel met je mee minouke,
Ik ben ook bang om onze poes te moeten verliezen,is ook bijna 13 jaar oud,en er word al eens verteld dat Perzische poezen ongeveer 15 jaar oud kunnen worden.
En na 15 jaar een netgezel moeten afgeven is hard.Een hondje of Kat is soms als een kind in huis.
En vele mensen die geen dieren hebben kunnen het soms niet begrijpen dat je zelfs een traan wegpink.
Dat zeggen ze wel eens,het is toch maar een dier.
Maar van dieren kan je toch zoveel vriendschap krijgen.
Sterkte minouke.
Gr Eddy,
dinsdag 9 oktober 2007 - 19:52
Minouke
ons poes (avatar) is nu 8 jaar en ze zoekt naar Billy, ze eet amper, zelfs dieren missen mekaar
't is waar esem, je moet een dier in huis hebben om het te begrijpen
Ik heb een fotoboekje gemaakt met al zijn foto's en op het eerste blad het gedichtje van corrie .
dinsdag 9 oktober 2007 - 20:11
Sarah
Minouke, ook van mij heel veel sterkte. Het is altijd weer een nare ervaring, maar het is niet anders en we moeten het aanvaarden. Wel fijn dat hij bij jou in de tuin begraven is, heb je hem toch nog een beetje bij je. Jammer genoeg staat mij dit ook binnenkort te wachten, heb 3 honden, 15,5 jr. 14.5 jr.
en bijna 12 jr. ik hoop wel dat ze niet alle drie dicht achter elkaar gaan.
Nou meis heel veel sterkte hoor.
Sarah
dinsdag 9 oktober 2007 - 22:07
Minouke
ja Sarah, dat hoop ik ook voor jou, maar ik vraag me af of de dieren net zoals de mensen niet ouder aan het worden zijn.
't Is waar dat we vergeleken met vroeger veel vlugger naar de dierenarts gaan.
Ons Billyke had in zijn leven al 3 keer dood kunnen zijn, aangevallen door 2 dobbermannen, kanker, water op de longen maar 't was een ferm manneke tot op het einde
Maar zie hier op het forum als je de leeftijden vergelijkt, toch veel die het halen hé
woensdag 10 oktober 2007 - 16:23
Sarah
Goh Chantal, dat hondje van jou heeft zeker veel meegemaakt. Twee van mij niet die zijn eigenlijk altijd gezond geweest en dat zijn niet echt kleine honden, midden maten, waarvan die ene dus 15,5 is.
Er werd mij toen vertelt dat ze hooguit 10 jaar zouden worden nou dat is dus niet zo, ik denk wel dat het komt door de vooruitgang van de medische wetenschap, bij ons staat dat ook niet stil dus bij dierenartsen ook niet. Die andere dat is ok een geval apart dat is een yorkshire terrier, nou die kunnen dus oud worden maar die is zo jaloers op de andere honden dat ze altijd wil vechten. Gevolg schouder uit de kom, kan niet gezet worden, 5x geopereerd pennetjes erin en weer een deel eruit zitten er nu nog steeds 2 in blijft ook zo, ze was toen 11 en nu is ze 14,5. Nu heeft ze weer een kruisbandje gescheurd en is ze gespalkt en dat allemaal omdat ze eigenwijs is. Ook heeft ze een vergroot hartje
d.w.z. hartje drukt tegen slokdarm, veel kuchen en heeft daar medicijnen voor.
Zo zie je maar wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is. ( kost wel wat hoor maar dat heb je er wel voor over)
Wat denk je zou je weer voor een andere hond gaan?
Groetjes Sarah
woensdag 10 oktober 2007 - 18:07
Minouke
Sarah, wat je daar zegt van dat kuchen , Billy deed dat ook en toen zei de dokter dat het een kenmerk (mankement) van de terriers is
Billy was een Silky terriers (grote york) en kon ook geen andere honden verdragen maar was verzot op poezen , hij wou er altijd mee spelen.
En nà de winter ga ik eens gaan kijken voor een andere , maar ik denk eerder aan een arm beestje uit een asiel want die verdienen toch ook om een gelukkig leven, wat niet wilt zeggen dat de mensen daar hun niet goed verzorgen hoor, maar is toch niet hetzelfde als vrij rondlopen en in een gezin leven.
Nu ik ben wel bang om daarheen te gaan , ik ga daar weer 'bleiten' als ik al de andere zal moeten laten zitten en er maar ééntje is dat mee kan
Sommige hebben liever een puppy maar degene die ik al ken met een hondje uit een asiel zijn toch allemaal vol lof en in het asiel zoeken ze mee naar een hond die bij je past
Sarah pak ze zoveel mogelijk goed vast want nu het nog kan, elk blikje ik open doet denk ons billyke zou dat weer als gek uitgelekt hebben, zalm in blik en kateten dat was een festijn voor hem en de laatste maanden kreeg hij dat ook ... gezond of niet ... het speelde toch geen rol meer hé
groetjes en knuffeltje aan de drie lieverdjes
donderdag 11 oktober 2007 - 09:09
Corrielat
Hoi Minoekske,
Mijn hondje had ik ook bij het asiel gehaald, niemand wilde hem hebben omdat het geen rashondje was, en inderdaad hij was niet knap maar heeeeeeeeeeel lief, ik ben blij dat ik hem ook heel lang heb mogen hebben, een goede raad zou ik je willen geven...neem iemand mee die verstandig is en jou tegenhoud als je ze allemaal mee wil nemen, ik ken dat van mijzelf,
Ik wens je heel veel sterkte toe, en bedenk altijd als je het moeilijk hebt Billyke, wat hebben we mooie tijden gehad samen.
donderdag 11 oktober 2007 - 09:51
Minouke
Corrie,
Grote Minou gaat mee en hij denkt al meer met het verstand dan ik, en ik denk toch dat hij gelukkig was, weet je dat hij kon lachen ... een gek zicht was dat, hij toonde zijn tanden en terwijl kwispelde hij telkens wij thuis kwamen
donderdag 11 oktober 2007 - 10:05
Tine
Dat kuchen had ik ook bij mijn vorige hond. Het bleek dat hij tumoren in zijn keel had. We hebben hem moeten laten inslapen omdat het niet operabel was en hij steeds meer moeite had met ademhalen. Daarna hebben we een hond uit het asyl gehaald en die hebben we ook al 9 jaar. Deze hond is tot nu toe de gemakkelijkste hond die we ooit hebben gehad.
Tine
donderdag 11 oktober 2007 - 10:14
Minouke
Zo zie je maar hé Tine, die hondjes en poezen zijn even lief en misschien nog meer want onderschat hun niet, ons poes treurt en dit is al de derde keer dat wij dat zien bij dieren : eenden, wijfje dood, Billyke , vorige poes Arthur dood, en nu Nero voor Billy
Dus aan iedereen aub denk aan de lieve beestjes uit een asiel moest je beslissen om ééntje in huis te nemen, de puppy's worden immers gekweekt volgens vraag
donderdag 11 oktober 2007 - 11:03
Catgarden
Hey Minouke,
Ik lees nu nog maar pas dat je Billyke overleden is.
Dat moet een enorme leegte laten in huis na 17 jaar.
Ik wens je heel veel sterkte om het verlies van je maatje te verwerken.
Dat treuren heb ik bij mijn katten ook al gezien hoor. Zes jaar geleden is mijn 13 jaar oude dwergkonijn Nopje gestorven en onze poes (Vlekje) van toen was hem ook zo gewoon dat ze hem na zijn overlijden 's morgens altijd ging zoeken want het eerste wat Vlekje 's morgens deed was Nopje neus aan neus begroeten.
Twee jaar geleden is Vlekje overleden en onze 3 andere poezen waren een paar maanden niet in hun normale doen. Ze gingen haar zoeken op de gewoonlijke plekjes waar ze in huis sliep ervoor. En als ik hen 's avonds blikvoer gaf waren ze altijd nog aan het wachten om te beginnen eten en kijken waar Vlekje bleef. Prutske die het meest samen met Vlekje optrok heeft dan zelfs een tijdje in huis geplast.
maandag 15 oktober 2007 - 14:37
Piet1
Chantal ik begrijp dat je niet alleen van planten houdt maar ook een echte dierenvriend bent. Mooi. Je kan de natuur een handje helpen, ook de dieren. Maar zo nu en dan moet je afscheid nemen. Is hard maar is de harde realiteit. Daarom zijn wij mensen. En we begrijpen het soms niet allemaal. Omdat we mensen zijn. Maar het gaat lukken. Zeker weten.
maandag 15 oktober 2007 - 22:20
An
chantal ik lees het nu pas ben al een tijdje niet op het form geweest.
heel veel sterkte met het verlies van billyke wat zal je hem missen na 17 jaar
straks als de scherpe randjes van zijn verlies er af zijnzal je hem herinderen als je lieve trouwe maatje,
het is nu ozo leeg in huis geen getrippel geen geblaf niet iemand die op je wacht als je thuis komt niet iemand die naar je toekomt voor een aaitje of als hij merkt dat je verdriet hebt ,
hoe moeilijk het ook is niks die zijn leegte kan opvullen ,
maar over een tijdje zal je hem herinderen aan zijn lieve snuit zijn vrolijke geblaf noem maar op
heel veel sterkte vrouwtje ik weet wat het is ,maar daar zal ik jou niet mee lastig vallen.
zet een mooie grote foto neer als herindering (gedenk plaatsje).
nog maals heelveel sterkte maar denk er aan 17 is heel oud in hondjaren.dat heeft ie kunnen halen omdat jij (jullie )zo lief voor hem waren en zo goed
gr an
maandag 15 oktober 2007 - 22:37
Ines
Veel sterkte met het verlies van die kleine levenspartner, het gaat tenslotte over onvoorwaardelijke liefde die soms mensen niet kunnen geven! Ik heb momenteel reeds 3 schatten moeten afgeven en dit verdriet doet een mens geen goed...sterkte...
dinsdag 16 oktober 2007 - 07:55
Minouke
Tegen de lente gaan we naar het asiel er ééntje gaan halen en hopen dat hij zo gemakkelijk zal zijn als Billyke, nooit heeft hij (buiten mijn pantoffels als puppy) iets stuk gemaakt of blaffen deed hij alleen als iemand aan de deur was en als de telefoon rinkelde dan kwam hij ons in de tuin halen en dan jankende hij, was wel gemakkelijk
Ik heb een kleine album gemaakt met al zijn foto's van puppy tot nu, en het valt op dat hij vroeger een vrolijk hondje was vergeleken met de laatste foto's, ik hoop maar dat hij geen pijn had want dat leek toch niet het geval te zijn.
en ja hoor Piet , ik hou erg veel van dieren want de 2 laatste jaren gingen wij niet meer op vakantie voor hem, het zou hem verward hebben. Tevoren ging hij bij de buurvrouw dan bleef hij toch in zijn vertrouwde omgeving en hij kende haar goed.
En de poes , die doet nog altijd een beetje vreemd
dinsdag 16 oktober 2007 - 10:52
TulipA
Hallo Chantal,
Een bloemetje voor jou, een beetje troost!
[afbeelding verwijderd niet-https]
Sterkte met het verlies van je hondje.
Groetjes Lydia.
dinsdag 16 oktober 2007 - 14:59
Minouke
Lydia,
Wat een mooi lieveke heb je daar, en heel erg bedankt hoor met het bloemetje , vooral die mooie ogen van je hond zeggen zoveel
groetjes Chantal
woensdag 17 oktober 2007 - 08:10
\n\n
Beschikbaar in de webshop..
Voeg een reactie toe