Dit is het verhaal van de ontwikkelingen en verwikkelingen bij Bo, onze Duitse herdershond (6 maand).
Er werd een aangeboren afwijking vastgesteld aan het urinogenitaal stelsel (zie topic
http://is.gd/ihKh0) t.h.v. de blaas. Omdat een operatie zeer invasief (bekken doorzagen!) en risicovol is, hebben we besloten deze niet te laten uitvoeren. Hem laten inslapen daarentegen konden we niet over ons hart krijgen. Mensen met incontinentieproblemen geef je toch ook geen spuitje?
Bo is zeer zindelijk, maar als gevolg van deze afwijking "lekt" hij een beetje. Dit lekken kunnen we - zowel letterlijk als figuurlijk - opvangen met een hulpmiddeltje dat we zelf hebben gemaakt (foto 1) en waarin een stuk stof wordt geschoven die gebruikt wordt bij incontinentie. Bo raakt er nu stilaan aan gewend (foto 2). U begrijpt dat dit extra werk met zich meebrengt. Maar we doen het graag omdat hij zo lief is.
Een tweede probleem betreft cryptorchidie, het niet ingedaald zijn van één of beide testikels. Een operatie heeft dit euvel kunnen verhelpen (foto 3). Bo is intussen al volledig hersteld.
Dit is wat mijn dierenarts mij hieromtrent heeft geëmaild: Cryptorchidie is een autosomaal recessief overerfbaar gegeven, meestal gecombineerd met uni-of bilaterale hypoplasie (te klein in aanleg) van de testikels. Recessieve factoren moeten op beide allelen van een gen voorkomen om fenotypisch tot uiting te komen dwz. dat zowel de vader als de moeder het gen moet dragen. De kans dat een willekeurige nakomeling dus cryptorch IS, is 25%, terwijl de helft van de nakomelingen slechts drager is van het betrokken gen maar uitwendig normaal. Als de vader van Bo uitwendig niets mankeerde, MOET hij drager zijn en zou de logica verwachten dat hij slechts één nest jongen zou mogen maken. Vanaf 't moment dat er een jong geboren wordt die op 7 weken cryptorch blijkt te zijn, zou de vader (én de moeder) uit de fok moeten geweerd worden.
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
Groet,
Xerofyt