Onze tuinbabbel is een plaats waar je ideeën, foto's, gebeurtenissen met andere tuinvrienden kan delen. Momenteel hebben we zo'n 12.000 tuinvrienden die hieraan deelnemen.
Heb je nog geen account?
Registreer je hier en maak deel uit van onze community.
Ons tuinforum is een plaats waar ideeën en inzichten over verschillende onderwerpen in verband met tuinieren uitgewisseld kunnen worden.
Heb je een tuinvraag, misschien is deze behandeld in het forum? of stel de vraag gerust aan onze tuinvrienden....
Bekijk hier de tuinfoto's van onze tuinvrienden.
Hier heeft elke gebruiker zijn eigen foto album. Plaats hier jouw mooiste tuinfoto's en deel ze met onze tuinvrienden. Zij kunnen op hun beurt van jouw tuin meegenieten en op jouw foto's reageren.
Bij de Plantenherkenner kun je foto's toevoegen van planten die je niet kent.
Andere tuiniers kunnen je dan helpen om de plant te identificeren.
Een deel van mijn buxusstruiken zijn danig toegetakeld geworden door de buxusmot dat ik ze nu aan het verwijderen ben.
Ik zoek naar een alternatief.
Daarbij wil ik natuurlijk een soort die geen last meer heeft van de buxusmot.
Als ik google vind ik informatie over o.a. de Japanse hulst (Ilex crenata) en de kardinaalsmuts (Euonymus japonicus 'Green Spire').
Maar zijn die zeker veilig voor de buxusmot?
Want over de Japanse hulst had ik gehoord dat die ook al last kan ondervinden van de buxusmot.
Of klopt dat niet?
Buxusmot komt alleen op buxus voor, niet op Japanse hulst (Ilex crenata) of welke andere plant dan ook.
Ilex crenata soorten benaderen Buxus het meest. Niet iedereen is er echter tevreden over omdat ze tamelijk langzaam groeien, de voorkeur geven aan licht zure grond (dus minder geschikt voor aanplant op kleigrond) en soms last kunnen hebben van taksterfte.
Ik heb mijn buxushagen een aantal jaren geleden vervangen door Taxus media 'Hilli'. Dit is een redelijk langzaam groeiende vorm van de taxus die opgaand groeit. Aan deze soort komen geen bessen. Taxus is wel giftig maar ik moet de eerste persoon nog tegenkomen die taxus gaat eten.
In onze tuin, als kind in de ouderlijke woning, stonden nogal wat giftige planten, waaronder taxus en sneeuwbes en naar het schijnt de giftigste van allemaal: goudenregen.
Ons vader maakte ons duidelijk dat we daar niets van in onze mond moesten stoppen, en dat hebben we ook nooit gedaan, en er ook nooit aan gedacht om dat te doen.
Er stond genoeg ander spul in de tuin waar we van ons vader wel van mochten plukken, zoals aardbeien, aalbessen, cassisbessen, rabarber, later ook doornloze braambessen. En dan waren er nog de fruitbomen: appelen, peren, pruimen, abrikozen (waar nooit vruchten aan kwamen).
M.a.w: over die giftigheid moet je je niet teveel zorgen maken.
Met die duidelijke voorbeelden gaat het in het algemeen wel goed. Lastiger wordt het als je zaken uit de natuur gaat eten. Denk je kervel hebben geoogst blijk je gevlekte scheerling te hebben geplukt. Sowieso altijd even oppassen met schermbloemigen.