Vandaag volgt een rustige dag, althans dat was de bedoeling, we zijn inmiddels allebei erg moe en sedert het begin van deze reis hoort ET het ene na het andere onrustwekkende bericht van haar house/dogsitter die vertelt dat haar één jaar jonge hond mankt en erg veel pijn lijdt. Dat zich steeds herhalende verhaal werkt duidelijk al geheel de reis op haar systeem en drukt onaangenaam op de sfeer van ons avontuur. Deze morgen besluit ze dat ze naar huis wil en haar hond wil zien. No problem Eunice, na samen een volle maand op reis te zijn geweest heb ik al lang begrepen dat uw hond je erg nauw aan het hart ligt. Al is mijn vakantie nog niet om.
We beginnen onze dag met inkopen te doen in een electronicazaak (Fry’s) wat je nog het best kunt vergelijken met de Media-Markt / Saturn in Europa want ik ben al een tiental dagen op zoek om een gsm-lader te vinden die mijn oude telefoon terug aan de praat kan krijgen en zo opnieuw contact te kunnen leggen met het thuisfront. Na een eerdere miskoop lukt het vandaag wel en ik koop ook die geheugenkaart-overdrager voor mijn camera, het exemplaar van ET was inmiddels een tandje kwijt geraakt dus ook zij koopt zo’n speeltje dat ‘alle’ soorten kaarten kan lezen. We worden verwacht bij een internet kennis van mij en iemand die ET persoonlijk kent. Jürgen Menzel is een kranige zeventiger, van geboorte afkomstig uit Hamburg, dokter in de chemie van opleiding die 24 jaar geleden naar het zonnige Mallorca verhuisde vanwege zijn cactushobby en de grote stap naar San Diego (CA) zette in 1999. Hij is net als ikzelf Ferocactus liefhebber en heeft een zeer imposante verzameling, met een pak planten die buiten in volle grond gedijen en een schitterende verzameling in zijn serre. Ik ben letterlijk gebuisd voor mijn ingangsexamen Ferocactussen wanneer hij me zijn buitenplanten toont. Na de rondleiding vertelt hij me dat onder zijn terrein de vroegere afvoer van outer San Diego liep, met een zwaar Duits accent vertelt hij ‘ as soon as my plants reach that layer of pure manure they grow like hell !’ One sure can tell mister !
Jürgen is erg teleurgesteld als hij hoort dat al mijn vruchten en zaden zijn aangeslagen want we hadden hem een deel van de ‘rijkdom’ beloofd omdat hij ons vooraf fantastische locatie informatie had gegeven voor een aantal vindplaatsen tijdens deze reis. De vele duizenden F.johnstonianus zaden die ik voor hem opzij gelegd had waren immers al allemaal reeds ‘gereserveerd’ door geïnteresseerde klanten. Na de rondleiding en na het overhandigen van die ene soort Ferozaden die aan de grenscontrole konden ontsnappen toont de man echter zijn groot hart wanneer hij begrijpt met echte avonturiers te maken te hebben zoals hij er zelf ook één is en geeft me niet alleen (kleine) hoeveelheden van zijn voorraad zaden maar bovendien een pracht van een jonge F. johnstonianus plant. ET dringt aan op een tweede exemplaar maar wanneer ik Jürgen zijn gezicht zie betrekken zeg ik haar : ‘don’t push it Eunice’, het is me immers meer dan duidelijk dat hij deze plant met erg veel hartpijn heeft afgestaan, waarvoor dank mijnheer !!! Door mijn foto’s van zijn privé-verzameling hier proberen verkort weer te geven doe ik hem en zijn planten alleen maar onrecht aan, toch een poging :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7818/A7821/A7825/A7828/A7829/A7834/A7836/A7837/A7840/A7844/A7851
De wat mij betreft mooiste plant uit zijn verzameling een 25 cm hoge dichtbedoornde (habitat-exemplaar ???) van Ferocactus johnstonianus. Hij vertelt me dat hij deze kon bekomen na de sluiting van een lokale openbare tuin.
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7853
Verder nog dit : A7854/A7855 en dan eindelijk eens een kolibri die wil stil zitten, geheel de reis zien we deze groene miniatuurvogels van bloem naar bloemen zoemen zonder ooit een seconde stil te houden. Nu even in rust op een tak in Jürgen’s tuin, hebbes ! A7858 :
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
O ja, heb zopas deze reactie gekregen van Jürgen op ons bezoek van vandaag :
Nett, Sie kennengelernt zu haben und Dank für den Besuch und die F. gatesii Samen. Zu schade, daß das an der Grenze so dumm gelaufen ist.
Gruß
Jürgen
Na dit lang uitgelopen bezoek gaan we naar Bilboa Park waar ook een kleine succulententuin aan verbonden is. Echt niet mijn ding, de planten konden er veel beter onderhouden bij staan al ben ik wel onder de indruk van deze Australische flessenboom. (A7862) Net als deze middag laat mijn geheugen in de steek al kan ik de echt geïnteresseerden er wel op wijzen dat het hier die prachtboom betreft waar het vorige Cactus & C° nummer helemaal aan was opgedragen.
[afbeelding verwijderd niet-https]
Na een laatste paar foto’s rijden we richting Los Angeles
[afbeelding verwijderd niet-https]
[afbeelding verwijderd niet-https]
A7865/A7872
Eunice is thuis bij haar hond, leuk beest, kon ik best mee opschieten, een lief beest, grote loebas. Eunice zit duidelijk met de situatie verveeld, ik zie geen enkel fysiek probleem bij dit spontane beest, ben altijd goed met beesten en honden in het bijzonder geweest en dat maakt Eunice zelfs een beetje jaloers
Ik slaap vannacht eindelijk nog eens alleen in een kamer in een nabije Motel 6 terwijl ET morgen met haar hond naar de dierenarts trekt, geen probleem mee, we zijn allebei aan een rustdag toe en ze belooft me te vervoegen voor het ontbijt. Slaapwel
Alain