Wintergroeiende mesembs

Hallo,

In tegenstelling tot wat velen denken, zijn veel Zuid-Afrikaanse planten wintergroeiers. Ruwweg kan je Zuid-Afrika opdelen in zomer- en winterregengebied. De westkust is winterregengebied, en de planten zijn dan ook hoofdzakelijk in de plaatselijke winter in groei. Een van de grote misverstanden die me steeds doet huiveren is de uitspraak "het is ginderachter lente, dus die planten komen nu in bloei". De juiste uitspraak is echter: "het is hier herfst dus dus die komen nu pas in groei/bloei".

Hier zijn enkele strikte wintergroeiende mesembs:

Diplosoma luckhoffii Holrivier. De plantjes breken nu pas door hun omkapseling heen. Ze waren sinds maart in zomerslaap om de grote hitte te ontwijken.
[afbeelding verwijderd niet-https]

Dit is die andere diplosoma: diplosoma retroversum. Dit is zo mogelijk nog een moeilijkere soort. Meestal worden planten slechts een jaar of 10.
[afbeelding verwijderd niet-https]

Dit is monilaria scutata SH1334 van Klipbok.
[afbeelding verwijderd niet-https]

En hier is een close up van de bladparen.
[afbeelding verwijderd niet-https]

Bij redelijk veel wintergroeiende mesembs is heterophyllie de standaard, i.e., 2 (totaal) verschillende bladparen worden geproduceerd per jaar.

Groetjes,
Tom

Mooi, Tom is het mogelijk om eens enkele namen van geslachten te geven van typische wintergroeiers zoals Conophytums?

Dany,

In onze contreien zijn conos al in augustus aktief, dus ze zijn vooral herfst en winter groeiers.
Als je echt strikt wintergroeiende mesembs wil, dan moet je gaan voor monilaria, mitrophyllum, dicrocaulon, diplosoma, dactylopsis, phylobolus, sphalmanthus, ... Brownanthus en psilocaulon zou je ook nog in dit rijtje kunnen plaatsen.
Minder strikte (=ook herfst of lente) wintergroeiende mesembs zijn oa conophytum, lithops optica, cheiridopsis, antimima, russchia, sommige cephalophyllums, gibbeaeum (muiria en imitaria inclusief), argyroderma, fenestraria, titanopsis (behalve calcarea die beiden aankan), aloinopsis...

Je moet eigenlijk nagaan waar ze in Zuid-Afrika groeien: westkust is winterregengebied, met eerder motregen, dus zijn ze in de lokale (ginder en hier) winter actief. De oostkust heeft vooral zomerstormen waarbij op korte tijd heel veel water het gebied overspoelt.
Glottiphyllum groeit op de rand van zomer en winterregengebied en kan daarom beiden behandelingen aan.

Strikte zomergroeiers zijn oa: delosperma, nananthus, bergeranthus, de meeste lithops, faucaria, stomatium, peersia, rhynephyllum, neohenricia, frithia, ...

Ik heb nog veel geslachten vergeten te vernoemen, maar check de verspreiding van de plant tov de neerslag kaarten en een duidelijk, strikt patroon zal heel snel opvallen.

Groetjes,
Tom

Willy, ik voeg het in jou tekst bij:



Tom .. hoe zit dat daar dan in SA met het verloop van de temperaturen ?
T: Hangt ervan af waar je naar toe gaat. Als je de oostkust bekijkt, dan kun je zeggen subtropisch, centraal is het eerder continentaal, i.e., redelijk koude winters zonder vorst evenwel en hete zomers. De westkust heeft ook frisse winters met temperaturen die net tot het vriespunt durven gaan en warme zomers. Vorst is eerder uitzonderlijk, maar ik weet dat Chris Rodgerson enkele jaren geleden planten onder een laag ijs heeft gezien: het had geregend en kort daarop was het beginnen vriezen. Ik weet niet of die planten het toen overleefd hebben. Toen ik in 2002 op de Eselskop stond, toen was het overdag 39°C volgens het wijzertje van de auto en snachts vroor het lichtjes. Maar Eselskop is uitzonderlijk want dat is het hoogste punt van de westkust (1800 m dacht ik). In 2001 zou er in de winter zelfs een meter sneeuw hebben gelegen gedurende 1 nacht. Een boer heeft me de foto laten zien.



Ik kan mij voorstellen dat de planten bij ons aanvankelijk gestimulaard worden door gelijklopende triggers zoals in hun thuisland maar ik zou, niet gestopt door enige voorkennis, durven veronderstellen dat het bij ons naar de winter toe er veel slechter uitziet dan ginder achter ... wat voor ons de moeilijkheidsgraad nogal verhoogt ja ?
T: Wintergroeiende mesembs worden getriggerd door de afname van het licht: kortere dagen zorgen ervoor dat ze ontwaken. Dus wat dat betreft is er geen probleem, maar je hebt wel gelijk dat de moeilijkheidsgraad hier hoger is: ondanks dat het daar winter is en de neerslag daar motregen is, schijnt de zon er nog altijd meer en vooral intenser dan bij ons. Vooral dat laatste is de reden waarom het bijna niet mogelijk is om in onze contreien monilaria en dicrocaulon in bloei te krijgen.




Het plaatst mij trouwens nog voor een raadsel hoe men Lithops die nu schijnbaar volop in hun bloeiperiode zitten of nog komen op een deftige manier aan de praat kan houden met onze snel afnemende goede condities .. en naar ik verneem is bvb L optica (en zeker rubra?) een absolute tegenwringer die in december of zelfs januari zijn "topmoment" wil ..
T: Ik zie niet in waarom dit een probleem moet vormen: ik hou mijn serre vorstvrij en vanaf eind november open ik mijn schermdoeken aan de bovenkant van de serre zodat de planten een maximum aan licht krijgen. Zeker in januari zijn er vaak heldere, maar koude dagen die ideaal zijn voor de wintergroeiers. Ik heb wel het voordeel dat mijn serre heel de dag in de zon staat. Als je natuurlijk stopt met water geven in oktober, dan zit je natuurlijk wel met een probleem, want dan mis je het belangrijkste deel van het groeiseizoen. Ik geef gewoon water door tot maart of april.


Groetjes,
Tom

T> Als je natuurlijk stopt met water geven in oktober, dan zit je natuurlijk wel met een probleem, want dan mis je het belangrijkste deel van het groeiseizoen. Ik geef gewoon water door tot maart of april.
>Telt dat voor lithops, of alleen voor de andere mesems?