Kalmia (algemeen) - Lepelboom, Laurierroos

Foto: JacqlineGeel

Foto: FFDM

Foto: Patriciame

Foto: JacqlineGeel

Latijnse naam	Kalmia
Plantennaam	Lepelboom, Laurierroos
Familie	Ericaceae

Soort gewas	Sierheesters - Struiken
Groeihoogte max.	1,5 m - 2 m
Bloeikleur	Paars, Rood, Roze, Wit, Roodpaars
Bloeimaand	Mei, Juni
Bladkleur	Groen
Wintergroen	Bladhoudend
Winterhardheid	Goed winterhard
Standplaats	Halfschaduw
Habitat	Vochtige bodem
PH bodem	Zuurminnend
Speciale kenmerken	Giftig

Voeg toe aan mijn tuin

Voeg toe aan mijn zoeklijst

Voeg foto van deze plant toe

Info

De laurierroos is een groenblijvende, winterharde heester die we zelden in tuinen tegenkomen. Hij is minstens zo prachtig als de alom bekende rododendron en inheems in Noord-Amerika van Canada tot Florida in zomergroene bossen, vaak tussen stenen op zure, vochtige bodem.

De Kalmia latifolia heeft brede bladeren terwijl de Kalmia angustifolia smalle bladeren heeft.
Kalmia polifolia blijft veel kleiner.

Net als de rododendron staat de laurierroos het liefst in halfschaduw op vochtige, zure bodem. Zij doet het zeer goed onder bomen, b.v. dennen, die wat licht doorlaten.

Regelmatig mulchen (organisch materiaal aanbrengen rond de wortel) om te voorkomen dat de plant uitdroogt of bevriest. Het is belangrijk dat de struik in de herfst goed nat is omdat zij tijdens de winter geen vocht opneemt.

De uitgebloeide bloemen kunnen best verwijderd worden om zo meer bloei te stimuleren.
U kunt ieder jaar in het midden van de zomer na de bloei 1/3 van de takken tot bijna aan de voet wegsnoeien. Op deze manier verjongt u de struik en voorkomt u dat er kale takken verschijnen.

Geel wordend blad kan op een te zonnige plek of te veel kalk en te weinig ijzer in de grond duiden. Insecten vallen de laurierroos bijna nooit lastig.

De beste planttijd is het najaar of het begin van de lente.

Waarschuwing: De bladeren zijn giftig voor mens en dier!