Hibiscus, voor een zomer vol kleur

Geen enkele tuinplant oogt zo exotisch mooi als de hibiscus. In de trend naar natuurlijk tuinieren, ging ze wat verloren, maar nu is er gelukkig weer volop belangstelling voor deze bijzonder dankbare tuinstruik. Al is ze net zo goed een topper op het terras.

Een tijdlang was de tuinhibiscus (Hibiscus syriacus) uit de mode maar nu is ze helemaal terug, en wordt er weer volop gezocht naar nieuwere, betere en mooiere kruisingen. En terecht, want het zijn bijzonder dankbare tuinplanten, die ondanks hun exotisch uiterlijk geen last hebben van onze vorstige winters (tot -15 °C) - in tal van Vlaamse tuinen groeien struiken van 50 jaar en ouder. Bovendien bloeien ze uitzonderlijk lang, sommige cultivars al van eind juli tot een stuk in oktober, precies op een moment dat de meeste planten en zeker de struiken in de tuin uitgebloeid zijn.

Nog meer bloemen

Aan kleuren geen gebrek: wit, diepblauw, licht- en donkerpaars, rood, al dan niet met contrasterende tekeningen en fascinerende vlekken in de bloemen, en grote, opvallende meeldraden. Aan de bloemen zie je dat hibiscus familie is van de Malvaceae, waaronder ook Lavatera, Malva en stokrozen vallen, maar dan in een grotere, vollere en meer exotische versie. De bekendste is ongetwijfeld de rozelila ‘Oiseau Bleu' en ‘Hamabo’, met roze bloemen met een prachtig wijnrood hart. Je hebt er ook met dubbele bloemen, zoals ‘Blue Chiffon’ en ‘Lavender Chiffon’. ‘Woodbridge’, met heel grote, donkerroze bloemen, is erg populair in Engelse tuinen. Hibiscussen durven zich wel eens uit te zaaien; dan krijg je nieuwe plantjes die meestal blauw bloeien. Maar al dat zaad produceren, kost energie; nieuwe, steriele soorten zoals de Belgische reeks 'Belli Colori' zaaien zich niet uit en bloeien dan ook beduidend langer. Cielo kleurt lichtpaars, Rosso heeft rozerode bloemen, Pastello bloeit licht pastelroze, Bianco spierwit en Azurri blauwpaars.

Beetje zon

Plant ze als struik in de border, tussen andere struiken of vaste planten, als haag of als boompje op stam in een pot, in potgrond voor mediterrane planten. Geef je terrasplant flink water (laat ze niet uitdrogen) en in juni en juli meststof voor mediterrane planten of tomaten, met veel kalium. In de tuin staat een hibiscus het liefst in goed doorlatende, humusrijke grond. Meng de tuinaarde met de helft bodemverbeteraar, wanneer je plant. Zuidoosten of –westen is ideaal, al doet een hibiscus het in de halfschaduw ook prima. Pal op het zuiden is te heet, dan kleuren de bloemen flets en verwelken ze snel. Strooi een laag bladaarde of houtsnipppers rond de struik, zo blijft de bodem langer vochtig. Hibiscussen staan niet graag droog, en tegelijk bescherm je er jonge planten mee tegen de vorst. Hibiscus wortelt oppervlakkig; schoffel niet te dicht bij de stam. Is juni heel droog, geef je hibiscus in de tuin dan extra water, op dat moment worden de bloemen gevormd.

Panikeer niet wanneer je in de lente nog maar weinig beweging ziet in je hibiscus, ze komt gewoon traag op gang. Hibiscus groeit langzaam, en dat is een groot voordeel: zo moet je ze zelden snoeien. Van nature heeft de struik een heel mooie vorm, en wordt ze uiteindelijk zo’n 2 meter breed en 3 meter hoog. Vind je ze toch te groot geworden, snoei dan meteen na de winter, in maart. Het is een makkelijk klusje, want hibiscustakken hebben zacht hout. Van de afgeknipte takjes kun je stekken nemen, dat gaat gemakkelijk bij hibiscus.