Helianthus tuberosus of aardpeer

Helianthus tuberosus, je vindt ze nu nog net in bloei maar het is vooral onder de grond dat ze nu heel kostbaar zijn. En vergeten wortelgroente, topinamboer of de ietwat beter gekende aardpeer. De gele bloemen van de aardpeer bereiken en hoogte van ca 220 cm en gaan door met bloeien tot in november. De knollen van dit gewas lijken op aardappelen en het gebruik van de aardpeer kreeg dan ook een flinke knauw nadat de aardappel in onze contreien naar voren kwam. Tegenwoordig worden aardperen enkel nog gekweekt door biologische tuinders.

Helianthus tuberosus of aardpeer De knollen van de aardpeer zijn zeer voedzaam en bevatten zo’n 1,7% eiwitten. Ze bevatten bijzonder weinig glucose en zijn daarom een belangrijk ingrediënt in de keuken van suikerpatiënten.

Terwijl de aardappel een voedingrijke bodem vraagt, stelt de topinamboer helemaal niet zoveel eisen. De soort groeit goed op een schrale bodem en is zonder overdrijven agressief te noemen.

Het is een invasieve soort uit Noord-Amerika die razendsnel uitbreidt en dus stekt in de gaten dient gehouden te worden in de groente- of siertuin.

De plant breidt zich uit via worteluitlopers.
Een kleine hoek in de groentetuin van zo’n 2 m² betekent al gauw zo’n opbrengst van 10 kg eetbare knollen.

In het voorjaar worden de nieuwe knollen uitgeplant en dit zo’n 10 cm diep. Interessant kan zijn de aardperen langs de rand van plantbedden als windscherm te gaan gebruiken. Dit doe je best in een dubbele rij en met de nodige steun. De plant aanaarden is bevorderlijk voor het bekomen van grotere knollen.

oosten van aardperen

Oogsten doen we na de eerste vorst en de geoogste knollen dienen best onmiddellijk verwerkt te worden. Ze bewaren niet lang en op die manier kan je nog van de bloemen nagenieten. Je kan dus de volledige winter door oogsten. Begin echter niet te vroeg, hoe vroeger je oogst, hoe kleiner de vruchten en hoe minder zoet de smaak. De knollen zijn grillig en onregelmatig van vorm dus ze verwerken minder gemakkelijk dan aardappelen, schillen is niet bepaald een sinecure. Indien je ze grondig reinigt mag je ze gelukkig in de schil koken.

Doorgaans hebben aardperen wit vruchtvlees maar er zijn ook soorten met geel en rode vruchten. Ze worden toegepast in tal van gerechten, er wordt chips van gemaakt en ze worden zelf verwerkt in frisdrank en wijn! Aardpeer is een leuke smaakmaker bij wild- en vleesgerechten. Je kan ze stoven, bakken, pureren of in de frituur bereiden.

Deze typische wintergroente is op zijn best in januari, februari en maart. En waarom niet eens oca’s en aardamandelen proberen.