Genezende bomen deel 1
Bomen hebben voor het welzijn van mensen altijd een belangrijke rol gespeeld. Een stad zonder bomen is een dode stad. Straatbomen kleden een stad aan, zorgen voor zuurstof, ademen kooldioxide in, geven schaduw. Het groen van de bladeren en de kleur en geur van de bloemen hebben een positieve invloed op de stemming van de stadbewoners.
Onder oude bomen en in bosjes vonden vroeger altijd belangrijke gebeurtenissen plaats. Er werd vergaderd, recht gesproken en er werden religieuze handelingen verricht. Mensen ontdekten ook dat sommige bomen bijzondere eigenschappen bezaten, waardoor de geest helder en de ziel opgewekter werden . Er waren bomen die troost gaven en die paranormale contacten ondersteunden. Het waren heilige bomen die niet gekapt mochten worden.
Mensen ontdekten dat zij van verschillende delen van een boom aftreksels en drankjes konden maken. Alcoholische dranken van rijpe vruchten die geestverruimend werkten. Sommige van deze dranken werden als ‘godendrank’ beschouwd en alleen tijdens religieuze rituelen gedronken.
Dieren die ziek waren aten speciale kruiden en schors waardoor zij beter werden. Toen de mensen dit ontdekten, begonnen zij hetzelfde toe te passen op zich zichzelf. De kennis van geneeskrachtige planten werd van generatie op generatie doorgegeven door vrouwen.
Nog steeds worden in de zogenaamde fytotherapie planten als natuurlijke geneesmiddelen toegepast. Men gaat ervan uit dat in de regenwouden planten gevonden zouden worden, die tegen ongeneeslijke ziekten als Aids en diabetes ingezet kunnen worden. Maar ja, zij zijn nog niet ontdekt.
De meeste medicijnen die tegenwoordig voorgeschreven worden zijn synthetisch vervaardigd. Vaak zijn de werkzame stoffen uit planten chemisch nagemaakt.
Amuletten van hout worden nog steeds gedragen, niet alleen omdat men hen mooi vindt, maar ook omdat men zich erdoor beschermd voelt voor negatieve invloeden.
Wilgenbast tegen pijn
Van de jonge wilgentakken worden sinds eeuwen manden gevlochten.
Maar bast en hout hadden nog een andere functie. In de volksgeneeskunde kende men de wilg als middel tegen pijn. In oude kruidenboeken van de Grieken Hippokrates en Dioskurides werden wilgenpreparaten als middel tegen koorts beschreven. Omdat wilgen in vochtige gebieden met veel muggen groeien, dacht men ook een middel te hebben tegen malaria. Het hielp!
De belangrijkste geneeskrachtige stof werd in 1828 ontdekt. Deze stof bestaat uit bitter smakende kristallen, de salicine. In iets veranderde vorm als salicinezuur was het een werkzaam middel tegen pijn, helaas met sterke bijverschijnselen zoals braakneigingen en maagbloedingen. Pas in 1897 vond Felix Hoffman een manier, om het medicament verdraaglijker te maken. Hij veranderde het in azetylsalizylzuur, het ASS. Dat werd aspirine, een middel tegen koorts, pijn en ontstekingen en zelfs om een hartinfarct te voorkomen. Intussen wordt deze stof synthetisch vervaardigd.
Plantaardige pijnmiddelen zijn vaal beter door het menselijke lichaam te verdragen dan synthetische. De wilg is niet overbodig geworden. Hij wordt tegenwoordig in plantages verbouwd om van bast en hout een natuurlijk pijnmiddel te vervaardigen.
Dit plantaardige pijnmiddel is voor alle patiënten geschikt, die bij chronische ziektes, b.v. artrose, regelmatig pijnmiddelen moeten slikken.
De meest eenvoudige manier om van de wilg een medicijn te maken tegen verkoudheid en koorts, is het zetten van thee uit wilgenbast. Voor de bestrijding van pijn zit er in de thee te weinig werkende stof.
Taxusnaalden tegen kanker
Prostaatkanker is bij mannen de meest voorkomende vorm van kanker. Die is in een vroege fase goed te opereren. Ook bestraling kan helpen. Alleen de chemotherapie met zijn nare bijverschijnselen, is lastig. Dit kan nu veranderen. Aan de Charité in Berlijn wordt een nieuw medicament getest, waardoor deze behandeling meer effect zal kunnen hebben met minder bijverschijnselen. De werkende stof is het taxotere, afgeleid van taxus, de wintergroene boom met de zachte, donkergroene naalden. Deze naalden zijn zeer giftig. Dit gif wordt in de geneeskunde intussen doelmatig ingezet om zieke cellen te vernietigen. Een middel tegen kanker gemaakt van taxusbast is al langer op de markt, maar dit nieuwe naaldenpreparaat zou op bepaalde gebieden superieur zijn.
De eerste experimenten tonen aan dat taxotere de tumorpijn duidelijk vermindert. Tegenwoordig constateert men ook, dat patiënten dank zij dit medicament langer leven. De ziekte wordt afgeremd. Prostaatkanker in een gevorderd stadium kan door het taxusmedicament niet genezen worden. Maar de patiënten leven langer met minder pijn. Dat is belangrijk voor de levenskwaliteit.
Kaneelbast tegen darminfecties
Kaneel is één van de oudste kruiden waarvan men de geneeskracht kende en toepaste. Hij wordt in Zuid-en Zuidoost-Azië geteeld voor de winning van kaneelbast. In de Ayurveda geneeskunde worden bijna alle delen van de boom gebruikt: bladeren, bast, wortels. Uit de bladeren wint men olie. Deze olie verwarmt het lichaam en remt ontstekingen bij verkoudheden en darminfecties. Uit de bast en de wortels maakt men kruidenthee’s of zalven. Ze worden toegepast bij krampen, pijn en versterken het immuunsysteem. Bij keelpijn kan het helpen wanneer je op een stuk kaneelbast kauwt. De schadelijke bacteriën in de mond worden hierbij gedood.
Kaneelolie wordt ook gebruikt voor zetpillen bij ontstekingen in de vagina.
De oogst van kaneel is een spirituele actie, want het is voor de ayurvedische arts een geneeskrachtige plant die men met eerbied moet benaderen. Daarvoor moet men drie keer in de richting van de klokwijzers om de boom heen lopen voordat men takken afzaagt. Het medicament zou nog beter werken wanneer men een gebed uitspreekt.
Kaneel tegen diabetes
In de westerse geneeskunde wordt tegenwoordig de geneeskracht van kaneel wetenschappelijk getest, vooral m.b.t. diabetes. De in kaneel werkzame stof MHCP zou voor daling van de bloedsuikerspiegel zorgen en daarmee de opname van glucose in de cellen versterken, wat op de werking van Insuline lijkt.