Exoten, bezint voor je begint
We kunnen sinds enkele jaren van een exotische opmars spreken. Om één of andere reden vinden vele mensen hun rust in het kweken van of het houden van exotische dieren. Wees gerust, dit is geen aanval, ook ikzelf was ooit vatbaar voor deze interessante, rustgevende en vredevolle hobby. Niets zo leuk als een Griekse landschildpad bekijken die rustig enkele malse klaver- en paardenbloembladeren verorbert.
Natuurlijk is het zo dat vele mensen huisdieren aanschaffen als leuke hebbedingetjes zonder vooraf over de consequenties te hebben nagedacht. Huisdieren kosten hoe dan ook steeds geld en dan heb ik het niet alleen over de aanschaf. Wat doen we met de diertjes als we op reis gaan? En hoe groot wordt zo’n dier nu eigenlijk en is het wel geschikt als speelkameraadje voor kleine kinderen.
Opvallend bij ons is de verschijning van exotische vogels, reptielen en amfibieën in onze ecosystemen.
Ik denk bijvoorbeeld aan de aanwezigheid van de roodwangsierschildpad (Trachemys scripta elegans) in tal van parkvijvers, rivieren, visvijvers en andere waterpartijen.
Wat deze soort betreft heeft het Europees invoerverbod (1997) gelukkig al voor heel wat minder problemen gezorgd.
Dit verbod kwam er na een oproep van enkele Zuid-Europese landen waar de Europese Moerasschildpad (Emys orbicularis) en de Beekschildpad (Mauremys caspica en M. leprosa) van nature voorkomen.
Deze Noord-Amerikaanse soort vormde een rechtstreekse bedreiging voor zijn Europese soortgenoten, voedselconcurrentie en parasitaire overdracht waren de voornaamste redenen van dit verbod. Sinds 2003 werd ook de invoer van de sierschildpad (Chrysemys picta) om gelijkaardige redenen aan banden gelegd.
Gelukkig is er bij ons nog geen sprake van een pestsoort gezien de Noord-Amerikaanse waterschildpadden zich in ons klimaat niet kunnen voortplanten. In onze Belgische wateren is er ook geen voedselconcurrentie ten opzichte van Europese soorten. Als we het dus op die manier bekijken vormen deze amfibieën geen onmiddellijke bedreiging voor onze ecosystemen. Desalniettemin moeten we er met zijn allen naar streven om de verspreiding van deze exoten in onze groene zones tegen te gaan, dit voor het welzijn van de dieren zelf en voor het behoud van onze eigen fauna en flora.
Grote afvangacties kosten te veel tijd en moeite, uiteraard kan het probleem enkel volledig worden opgelost door het verbieden van de import van alle exotische waterschildpadden zoals de Geelbuikschildpad, de Geelwangschildpad en de Zaagruggen. Want wie weet wordt er vroeg of laat een eerste succesvolle voortplanting in ons klimaat opgemerkt en dan is het hek helemaal van de dam.
Bezint vooraleer je begint!