Levend erfgoed: de Brugse Vechter
Een ancien onder de vechthoenders. Vroeger ook wel Belgische vechter genoemd en absoluut door elk ander ras gevreesd in de ring. Enkele eeuwen geleden dus zeer geliefd onder het arbeidersvolk die hun hanen al te vaak in de ring lieten vechten waarbij weddenschappen werden afgesloten. Nu, in een tijd waarin de hanengevechten lang achter ons liggen en het gros van onze jongeren zich bezig houdt met alles behalve pluimvee...behoort dit geweldige ras tot ons erfgoed en doen enkele liefhebbers er alles aan om de Brugse Vechter in stand te houden.
Dit oude Belgische ras, mogelijks één van de oudste, dateert van rond het jaar 1800 en heeft een aantal specifieke raskenmerken die van dit ras een uniek vechthoen maken. Voor wie vooraf al schrik zou krijgen. De vechteigenschappen van dit ras zijn grotendeels verwaarloosd bij het doorfokken. Sommige stammen zijn uiteraard nog steeds heel temperamentvol en kunnen als vechtlustig worden omschreven.
We kunnen spreken van een uit de kluiten gewassen ras met een bijzonder stoer uiterlijk. De Brugse vechter staat mooi hoog op de zware blauwe poten en draagt de kop fier rechtop op de horizontale romp. De onderdelen van de kop, de erwtenkam en de lellen, zijn donker gepigmenteerd en dit is meteen één van de oorzaken van het stoere uiterlijk. Zowel de kam als de lellen mogen niet te groot zijn en hebben liefst een donkerrode of bijna zwarte kleur, dit zowel bij hennen als hanen.
De haan
De haan groeit op 18 maanden tijd uit tot een forse kerel met een minimum gewicht van gemiddeld 5 kg. Dit uitstekende vleesras is dus een trage groeier maar dit zorgt er wel voor dat alle onderdelen de tijd krijgen om stevig te ontwikkelen en dit uit zich in een indrukwekkende verschijning. Krachtige zware lange poten met dito sporen, een krachtige romp met een brede borst en rug en een gespierde rechte hals met een zeer krachtige brede kop met een korte stevige kromme snavel. De bevedering is eerder compact en licht strak tegen het lichaam aan al heeft de haan een mooi ontwikkeld sierkleed. De donkere ogen liggen beschermd en dus iets dieper in de schedel en dit wordt geaccentueerd door fors uitgesproken wenkbrauwen. De staart van de haan is middellang en dus minder uitgesproken maar ook dit past eigenlijk volledig in het plaatje.
De hen
De hennen zijn uiteraard minder imposant dan de hanen maar ook bij de dames kunnen we van een specifiek voorkomen spreken. Ook hier heeft de kop een uitgesproken donkere pigmentatie en ligt het verenpak dicht tegen het lichaam.Zowel de hals als de staart zijn lang en houden de rechthoekige romp mooi in evenwicht. De blauwgrijze poten zijn middellang en ook de hennen kunnen sporen vertonen, dit wordt beschouwd als een absoluut pluspunt. Het zijn matige leggers, zo'n 120 eieren per jaar, maar niet de beste broeders. Dit laat je dus beter aan andere hennen of aan de broedmachine over. Overigens bedraagt de bevruchting doorgaans slechts 55%.
Brugse Vechters komen voor in tal van kleurslagen als is het bij deze dieren vooral het type en het voorkomen dat primeert op de kleur. Enkele kleurslagen zijn; zwart goudhalzig, zilverpatrijs, goudberken, blauwberken, ...
Een bijzonder kippenras dus dat jouw tuinbezoekers zal verbazen. Als je liefhebber bent van grote rassen en je houdt wel van een aparte verschijning, dan kan je dit ras absoluut overwegen en geeft je het behoud alvast een broodnodig duwtje in de rug.